Grande Jatte – wyspa na Sekwanie Wyspa Grande Jatte położona jest na Sekwanie w odległości około 2 km od Paryża. W XIX wieku była popularnym miejscem spotkań i rozrywki dla paryżan. Mieściło się tam mnóstwo tawern czy restauracji, w oprawie natury można było miło spędzić wolny czas. Lokalizacja przyciągała też malarzy impresjonistów. Swoje prace tworzyli tu Monet czy Sisley, a później Van Gogh czy właśnie Georges Seurat. Dziś w miejscach, gdzie niegdyś powstały obrazy znajdują się tablice z ich reprodukcjami. Jest ich 10, a trasa na której można je spotkać nazwana jest „szlakiem impresjonistów” Obecnie Grande Jatte, a raczej Jatte, to wyspa luksusowych apartamentów. Mieszka tu dużo znanych osobowości jak, chociażby Jean Reno, Patricia Kaas czy Nicolaz Sarcozy Ścieżka impresjonistów na wyspie Grande JatteŹródło: Grande Jatte – wielke dzieło puentylizmu Obraz Seurata „Niedzielne popołudnie na Grande Jatte” został pokazany na ósmej wystawie impresjonistów, a następnie był zaprezentowany na drugiej wystawie Stowarzyszenia Artystów Niezależnych, oraz w 1887 roku w Brukseli. Obecnie, olbrzymie płótno, na stworzenie którego artysta poświęcił bardzo dużo czasu i pracy, ma status dzieła. W tamtych czasach obraz został bardzo surowo przyjęty przez krytykę. Wszystko za sprawą techniki, która przyjęła nazwę puentylizm. Zamiast mieszania farb na palecie, Seurat nanosił je na płótno małymi plamkami, stosując barwy dopełniające. Zgodnie z prawem „optycznego zlewania się”, kolorowe punkty mieszają się, obserwowane z oddali nadają obrazowi jego szczególną, elektryzującą jasność. Gdy obraz obserwowany jest z daleka, kolory uderzają swoją jednolitością i regularnością. Obserwując go z bliska, widzimy, że punkty te są odmiennymi kształtami, różnobarwnymi dotknięciami pędzla. Taki styl malowania był niecodzienny, a jak to zazwyczaj bywa wszystko, co nowe podlega krytyce i negacji. Archiwalne zdjęcie, Widok na wyspę Grande Jatte. Źródło: wikipedia Co znajduje się na obrazie? No a co widzimy na obrazie? A no właśnie mnóstwo ludzi, z których każdy w zasadzie wypoczywa na swój sposób. Mamy eleganckie panie z parasolkami osłaniającym je od słońca, bawiące się dzieci. Niektórzy leżą na trawie, inni siedzą, zajmując się dla przykładu układaniem bukietu, robótkami ręcznymi czy po prostu rozmową. W tle na rzece żaglówki oraz jakaś drużyna wioślarzy. Dużo się dzieje, choć obraz zdaje się być dość statyczny. Poprzez sposób ujęcia, ludzie jakby pozbawienie są indywidualizm, są bardziej obiektami. Z drugiej strony dość wyraźnie wyeksponowane są różne drobne przedmioty, które nadają im życia, takie jak fajka, laska, cygaro, wędka, jednak nie wszystko. Bardzo prawdopodobne, że ukrytych jest tu kilka symboli. Trzeba dodać, że wyspa słynęła z możliwości spotkania tu tzw. pań lekkich obyczajów, albo po prostu takich, które szukały rozrywki w kontaktach z mężczyznami. I tak nie wykluczone, że samotna pani z wędką jest właśnie na „łowach”. O ile się nie mylę, czytałam gdzieś, że takie panie z wędką się tam pojawiały, właśnie tym atrybutem dając subtelnie do zrozumienia, że są gotowe na znajomość. Podobnie Pani po prawej stronie obrazu, przechadzająca się z małpką. Ta małpka symbolizuje właśnie rozwiązłość. Kim jest pan, z którym kobieta idzie pod rękę. Mężem? A może jednak kochankiem? W centralnej części obrazu widzimy dziewczynkę w białej sukience, dla kontrastu – symbolizuje koniec warto dodać, że zanim powstała ostateczna wersja pracy artysta stworzył mnóstwo prób, oraz studiów poszczególnych elementów obrazu. A pierwsza wersja miała charakter bardziej impresjonistyczny, stworzona większymi plamami farby. Pozostawiając na boku warstwę artystyczną, to musiała być jednocześnie gigantyczna praca fizyczna. „Niedzielne popołudnie na Grande-Jatte” 1884-1886, Georges Surat, 201 x 308 cm, The Art. Institute Chicago